Transfers en sponsoring in de paardensport

door Mathijs Oosterhuis

De afgelopen maanden was het weer spannend in de voetballerij vanwege de transferperiode in januari. Deze periode duurt in de meeste Europese landen van 1 januari tot en met 31 januari. Echter mag de ingangsdatum door de nationale bond gekozen worden en zodoende sloot de periode in Rusland pas op 27 februari. Russische clubs konden dus de afgelopen weken nog buitenlandse spelers aantrekken.

Niet elke voetbalclub heeft voldoende geld beschikbaar om spelers aan te trekken. Om aan geld voor een transfersom te komen wordt dan ook wel eens een talentenpool opgezet. Hierin kunnen individuen investeren om het zo voor voetbalclubs als Feyenoord en FC Groningen mogelijk te maken om talentvolle voetballers (uit het buitenland) te halen.

Tevens zijn clubs als FC Groningen en VVV-Venlo de afgelopen jaren erg succesvol geweest met transfers van hun goede spelers. Een groot voordeel is natuurlijk het bedrag dat wordt ontvangen voor de verkochte speler, maar het nadeel is natuurlijk dat er niet meer over de kwaliteiten van de desbetreffende speler wordt beschikt. Ook in de paardensport is dit een issue. Nederlandse springpaarden behoren tot de mondiale top en dit betekent natuurlijk dat er interesse is vanuit het buitenland. Dit is natuurlijk een compliment, maar betekent ook dat goede paarden weggekocht worden uit Nederland.

Het Springpaarden Fonds Nederlands (SFN) is er op gericht om paarden te scouten, trainen en vervolgens beschikbaar te stellen voor Nederlandse ruiters. Natuurlijk spelen sponsoren hier een grote rol en zij willen hier natuurlijk enige exposure voor. In de voetballerij zijn er hierdoor namen voor stadions, zoals het Kyocera Stadion van ADO Den Haag en het TATA Steel Stadion van Telstar. Ook in de paardensport zijn er “prachtige” namen voor de paarden, zoals VDL Groep Utascha SFN en de onlangs verkochte Kadans Webster SFN.

Duidelijk mag zijn dat geld en sponsoring in veel sporten een grote rol speelt en zodoende zal ik hier zeker artikelen aan blijven wijden wanneer er weer iets interessants op mijn pad komt.